Hoi! Wat is het stil op Het Groene Broertje hè? Er is niets ergs aan de hand hoor. Er verandert gewoon een heleboel in mijn leven. Ik vind dat ik je een beetje verantwoording schuldig ben dus hier vertel ik je mijn verhaal.
Photoshoots – Die ene opmerking van een fotograaf
Zoals je misschien weet, ben ik al jaaaaaaren bezig om naar een gezond lichaam toe te werken. Dat is in de afgelopen, laten we zeggen 13 jaar, met vallen en opstaan gegaan. Ik geef je de korte versie van hoe het allemaal zo is gelopen. Toen ik 18 lentes jong was, had ik een prima lichaam. Ik was niet gespierd, niet dun, niet dik, gewoon gezond. Ik werd wel eens gevraagd voor fotoshoots zodat fotografen hun portfolio konden uitbreiden. Prima. Leuk! Misschien wilde ik daar zelf ook nog wel eens wat mee doen. Totdat ik op een dag een afspraak had in Zwolle. Er werden prachtige foto’s gemaakt, ik stond er leuk op en ik was tevreden. Aan het einde van een behoorlijk lange dag, wilde de fotograaf me toch nog even wat meegeven. “Sytse, je ziet er goed uit, maar je moet wel 5 kilo afvallen.” Ik, puberend, net uit de kast, meer onzeker dan nodig was, was met stomheid geslagen. Ik wist niet wat ik terug moest zeggen dus ik lachte en zei: Okidoki! Doordat die opmerking zo in mijn hoofd bleef zitten, was ik alleen maar met eten bezig. Tenminste, met het niet mogen eten. Wat gebeurt er als iets niet mag? Juist, je wilt het heel graag. Ik schoot toen binnen een jaar van 87 kilo naar 122. Shocking. Dat ik niet goed genoeg was, drukte een enorme stempel op mijn eigenwaarde. Dat ik niet precies wist wie ik was, wat ik wilde, hielp ook niet echt mee.
De tijd en mijn zelfbeeld verandert
Inmiddels zijn we dik 13 jaar verder en weet ik heel goed wie ik ben en wat ik wil in dit leven. Vooral ook wat ik niet wil. Ik wil niet meer ongelukkig zijn in het lichaam dat me nog de komende 50 jaar op deze aarde laat voortbewegen. Ik kreeg steeds meer dagen dat ik me goed voelde, ondanks dat ik mijn lichaam volstopte met de verkeerde dingen. Ik zag soms foto’s van mezelf en kon zien dat ik er echt wel mag zijn. Iedereen mag er natuurlijk zijn. Inmiddels ben ik eenendertig en straal ik bijna iedere dag. Ik ben inmiddels gelukkig met mezelf. Ik geloof niet dat iemand voor 100% gelukkig met zichzelf kan zijn, 100% van de tijd. Maar mijn gevoel van zelfliefde is inmiddels zoals het hoort. Natuurlijk vind ik mezelf nog wel eens lelijk, maar ik vind mezelf vaker mooi dan niet. En dat maakt het wezenlijke verschil. Inmiddels zijn er steeds meer mensen bezig met body positivity en dat vind ik fantastisch. Je maat, je omvang, zegt niets over wie je bent. Tenzij je lichaam je ongelukkig maakt. Dan moet je daar wat aan doen. Ben je tevreden met je lichaam, ook al val je buiten de norm, KEEP ON ROCKIN’!
De sportschool is de hel. Of toch de hemel?
I’m a work in progress. Jullie weten dat ik lange tijd met vegan diëtist Lobke aan de slag ben gegaan om mijn relatie met voeding, eetbuien, uithongeren en vooral de relatie met mezelf te verbeteren. Afvallen is immers veel meer dan alleen gewicht verliezen. Sporten vond ik altijd verschrikkelijk. Ik ging voor het eerst alleen naar de sportschool en voelde me iedere keer een olifant tussen al die afgetrainde lichamen. Mijn sportinstructeur hier in Den Helder, Johnny, vertelde me dat al die mensen iedere dag in sportschool staan omdat zij, óók zij, niet tevreden zijn met hun lichaam. Dat liet me inzien dat ik niet de enige ben. Zelfs de mensen met het lichaam waar je een instant boner van krijgt, waren niet tevreden. HOE DAN?! Dat Johnny dat uitlegde, heeft me vorig jaar 2 maanden gemotiveerd om naar de sportschool te gaan. Totdat ik een keer op vrijdagavond ging. Friday is dus schijnbaar Flexday. Daar stond ik met m’n dikke buik, m’n 118 kg, diep ongelukkig, tussen alleen maar afgetrainde mannen in korte broekjes. Ik kon wel huilen. Sindsdien ben ik niet meer gaan sporten. Tot zo’n 4 weken geleden. Ik had mijn abonnement al opgezegd maar dat loopt nog tot 1 oktober 2018. Ik voelde ineens de drang om naar de sportschool te gaan. Ik kocht nieuwe sportkleren, de oude had ik al lang naar de kringloop gebracht want ik ging nooit! meer sporten, maakte mijn opzegging ongedaan en ik knalde als nooit tevoren. Inmiddels ga ik 3 tot 4 keer per week en ik vind het nog f*cking tof ook! Lobke heeft in mijn hoofd zoveel verandert!
Ik ben het mooiste project waar ik ooit aan mag werken
En dat mag ik niet meer vergeten. Ik leef voor mezelf. Ik moet mezelf zo gelukkig mogelijk maken in dit leven. Gelukkig zijn betekent niet dat ik veel spullen nodig heb. Dat ik 100 vrienden moet hebben of dat ik met een sixpack op het strand hoef te paraderen. Nee, dit project is een work in progress for a lifetime. De keuzes die ik maak zijn niet altijd de beste. Maar inmiddels vaak wel de betere. Nu ik gelukkiger ben en met een ander beeld aan mezelf en mijn leven werk, komen er veel positieve dingen mijn kant op. Mijn blog groeit (dank jullie wel! Alleen maar liefde voor jullie!!), mijn eigen bedrijf gaat het voor de wind, mijn relatie is stabiel met hier en daar een pittige discussie, ik sport met plezier, kortom: ik heb het hartstikke tof! En kies ik wel eens verkeerd? Prima joh! Ik heb de rest van m’n leven om voortaan anders te kiezen.
Waarom ik dit deel
Het voelt als een afsluiting. Ik zit in een nieuwe fase in mijn leven. De gelukkigste fase ooit. Hiermee sluit ik af dat ik ooit dacht dat ik niet (goed) genoeg was. Dat ik er niet mocht zijn. Dat het leven me maar overkwam en ik hier zelf geen keuze in had. Dat ik het recht niet had om ergens iets van te vinden. Dat ik niet de kracht had om iets in mezelf te veranderen. Inmiddels weet ik wel beter. Het zijn 13 jaren met vallen en opstaan geweest. Iedere keer dat ik viel, stond ik weer op. De ene keer wat sneller dan de andere. Het maakt niet uit dat ik nog steeds wel eens val, áls ik daarna maar weer opsta.
Hier een hele late reactie op je openhartige verhaal wat je hier hebt geschreven. Het raakte me nogal en ik wil toch graag even reageren.
Zo jammer dat je je niet op je gemak voelde in deze sportschool (ik weet niet of je er nog steeds naartoe gaat?)!
Vorig jaar ben ik weer begonnen met trainen in een sportschool, dit niet omdat ik niet tevreden was over mijn lichaam (wat ik overigens ook niet was hoor want ik was nogal zwaar en vermoeid) maar omdat ik net de diagnose diabetes-2 had gekregen. Meer (doelgericht) bewegen kan verbetering geven en dat gebeurde in mijn geval ook!
Ik vond het erg spannend om met mijn overgewicht en laag zelfbeeld weer in een sportschool te stappen maar dat bleek dus niet nodig te zijn.
Ik had namelijk het geluk dat ik in een hele fijne sportschool terecht kwam! Echt een schot in de roos! Dit is een sportschool waar het er zo ontspannen aan toe gaat en waar (naar mijn weten) iedereen zich welkom voelt. Alles loopt er rond: jong, oud, dun, dik, het maakt allemaal niet uit en iedereen mag zichzelf zijn en lekker sporten, wat het doel dan ook maar is.
Wat ik ermee wil zeggen? Er bestaan ongetwijfeld meer van dit soort sportscholen! Misschien dat er ook een in jouw omgeving is?
Groetjes, Hannah
Wat een geweldig mooi verhaal, Sytse! Goed om te horen dat het de laatste tijd zo goed gaat 🙂 Eten kan zó iets moeilijks zijn: je kunt er namelijk niet zomaar even mee stoppen als het lastig wordt.
Wat betreft die opmerking… mensen staan er niet bij stil dat hun worden soms een leven meegaan. Hetzelfde bij mijn vrouw: die ging (12) een keer mee met haar broertje (6) naar de oogarts. Wat zegt die hansworst toen ze naar binnen gingen… “ohh, is zij óók een dikzak?” Bam! 2 kids voor het leven getekend!
Wat een mooie rakende blog en zoveel herkenning. Ook ik heb zo een struggle met zelfacceptatie, zowel uiterlijk als innerlijk. Ik ben blij dat het jou wel lukt om weer een weg naar boven te vinden; jouw natural glow, rise and shine, weer terug is. Keep up the good inner work and peace:)
Wat is het toch stom he, hoe één opmerking zoveel teweeg kan brengen. Terwijl het eigenlijk helemaal niets zou moeten uitmaken wat een ander over jou denkt, zolang je maar happy bent met jezelf. Ik vind het super stoer, de weg die je bent ingezet.. zo cool hoe je bezig bent. Veel bewondering voor! En… je opmerking ga ik proberen te onthouden voor mijzelf, want als er iemand goed is in zichzelf (onbewust) naar beneden praten…
Ik vind het echt verschrikkelijk hoe één uitspraak zo’n negatieve invloed op iemands leven kan hebben. Fijn dat Lobke je mindset heeft kunnen helpen veranderen. Wat ben je goed bezig, Sytse!
Oh ik herken hier zo veel van! Goed geschreven ♥
Wat heb je dit super mooi geschreven! Ik denk dat iedereen inderdaad zijn onzekerheden heeft en we zijn ook nooit ‘perfect’ of ‘af’. Maar dat je mindset nu zo is veranderd, is super goed 🙂
Alleen maar liefde voor jou! Ik vind je zo onwijs stoer dat je dit deelt, en nog stoerder dat je de draad steeds weer oppakt. En ik zie een stijgende lijn, en ik snap zo goed dat dit jou zo gelukkig maakt. Dingen doen die je leuk vind geven inderdaad energie. En je bent mooi, van binnen en buiten. En ik hoop dat jij op het punt mag komen dat jij 101% tevreden bent met jezelf, zo’n 99% van de tijd! Je kan het, het zit in je, dat heb je wel bewezen! ☺️?
Jouw verhaal lijkt zoveel op dat van mijn vriend, hij heeft ook het sporten weer opgepakt en eet nu al een jaar vegetarisch (Yes!). Dus ik maak alle struggles van dichtbij mee en kan dus alleen maar vrolijk worden van jouw verhaal. Je bent inderdaad niet je verleden. En ben blij dat alle lessen een motivatie geworden zijn. Want dat steeds weer opkrabbelen en doorzetten, daar is heel veel kracht voor nodig!
Als er iets niet van belang mag zijn dan is het wel wat andere mensen van je denken. Zolang je zelf maar gelukkig bent dat telt, en wie het dan niet met je eens is moet dan lekker de andere kant op kijken.
Wat ben je toch een prachtig mens! Zo blij dat het nu een stuk beter gaat en je gedachten veranderen door hulp van Lobke. En inderdaad: ik ben het mooiste project waar ik ooit aan mag werken. Die ga ik ook voor mijzelf onthouden. Go you <3
Hoe je je voelt en of je blij bent met je leven is prio I!
Voor mij blijf je altijd mooi.
Ik vind je binnen- én buitenkant prachtig. Of je nu een sprietje bent of 118 kilo. Ik zie geen verschil. Want je bent gewoon mooie Seetz.
♡♡♡
Auteur
Dankjewel lieverd! Lief dat je dat zegt ❤️ Love you