Bij afvallen denk ik meteen aan gewicht verliezen. Maar wat als het cijfertje op de weegschaal nou eens niet bepalend is? In mijn hoofd gebeuren allemaal andere dingen terwijl de weegschaal tijdelijk stil staat. Maar wat gebeurt er dan precies in mijn hoofd en met mijn lichaam?
Gewicht verliezen
Ik ging met Lobke Faasen in zee omdat ik mijn (te) dikke lichaam zat was. Ik voelde me niet mooi maar ongezond en onaantrekkelijk. Inmiddels zijn we zo’n 12 weken bezig en het afvallen gaat niet heel hard. En voor het eerst heb ik daar vrede mee. Ik merk dat gewicht verliezen niet het enige is waar afvallen om draait. Het gaat ook om mindstyle en bewustwording van slechte(re) gewoontes. Niet alles hoeft ineens drastisch om gegooid te worden want kleine stapjes vooruit zijn ook stapjes vooruit. Natuurlijk wil ik gewicht verliezen, dat was immers de insteek om met mezelf aan de slag te gaan, maar gezondheid en of iemand aantrekkelijk is, zit vooral in het hoofd.
Afvallen zit tussen m’n oren
Een gezonde geest is heel belangrijk. Gelukkig zijn met jezelf komt voort uit een gezonde geest. Dat je goed bent hoe je nu bent en dat je jezelf accepteert. Mezelf volledig accepteren is/was voor mij heel moeilijk. Ik ben natuurlijk al sinds mijn 18e in gevecht tegen de kilo’s en ik zeg je eerlijk, het is doodvermoeiend. Ik word nu bewuster van de keuzes die ik maak en waarom ik die keuzes maak. Ik was afgelopen zaterdag op een verjaardag en Petra had voor mij als only vegan in the village, een rol Oreo’s gekocht zodat ik ook wat had te knabbelen. Ze kwam meteen met de hele rol aanzetten. Voorheen had ik die hele rol opgegeten en mezelf daarna ontzettend kut gevoeld. Maar zaterdag zei ik: Oh wat heerlijk! Ik neem er twee en berg de rol daarna maar op. Toen ik mezelf dat hoorde zeggen, maakte mijn hart een sprongetje van blijdschap. Het gaat in mijn hoofd nu echt anders.
Wat er nu aan het veranderen is
Ik merk dat mijn lichaam verandert. Niet zozeer qua gewicht (ik val ongeveer een halve kilo per week af) maar vooral qua fitheid en zelfliefde. Natuurlijk hijg en puf ik nog bij het traplopen, ik sleep tenslotte zo’n 20 kilo teveel mee. Doordat mijn hoofd mijn lichaam leert accepteren, van mijn lichaam te houden, maakt het toch progressie. Voorbeeldje: De Action is voor mij 5 minuten in de auto. Die auto die ik altijd pak omdat het gemakkelijk is, liet ik deze keer staan. De laatste keer dat ik naar de Action ging, ging ik op de fiets. Dat is zo’n 15 minuten langer dan met de auto. Daarnaast kan ik niet achterom via de schuur ons erf verlaten omdat onze schuurdeur van binnen op slot gaat. Ik moet dus eerst de fiets uit de schuur halen, met de fiets door het huis en daarna klungelen om door de voordeur te komen. Maar i did it.
Succes vieren en ongewenste keuzes snel(ler) loslaten
Wat ik ook al eerder vertelde: successen voelen voor mij als ‘normaal’. Het is iets dat ik hoor te doen volgens mezelf. Daarom ben ik nooit zo trots op mezelf als ik eigenlijk zou moeten zijn. Lobke zegt ook iedere keer weer tegen me dat ik mezelf niet zo naar beneden moet halen. Ik moet luidop zeggen dat ik trots op mezelf ben en trots om de goede keuze die ik maakte mag zijn. Dat probeer ik ook steeds meer. Toen ik bezweet terug kwam van de Action (hallo het was 27 graden), voelde ik echt dat ik trots was op de keuze die ik had gemaakt. Het is voor sommige mensen zo normaal, terwijl het voor mij echt het begin van een veranderend patroon is. Zou het, met behulp van Lobke en zelfacceptatie, dan nu toch eens lukken op blijvend gezonder te worden?
Wauw, super inspirerend artikel! Mooi om te lezen dat het je zoveel goeds heeft gebracht.
Auteur
Wat lief! Dankjewel 🙂 Ik ben er (wederom) nog lang niet, maar m’n mindset wordt steeds beter!
Mooi om te lezen 🙂 Ik herken het heel erg, jezelf accepteren en van jezelf houden is zó belangrijk. Zes jaar geleden was ik na een geslaagde afvalpoging 12 kilo lichter dan nu, maar nu zit ik minstens 12 keer lekkerder in mijn vel. Toen wilde ik afvallen omdat ik mijn lichaam haatte, en moeilijk kon accepteren hoe ik er uitzag. Dat werkt niet. Nu wil ik nog steeds afvallen, maar juist omdat ik heb geleerd van mijn lichaam te houden. Ik wil het beste ervoor, ik wil het gezond houden. En ook nu ik nog te zwaar ben ben ik mooi en mag ik er zijn. En sindsdien gaat het stukken makkelijker, natuurlijker, ofzo. Het kost minder moeite, het voelt beter. Net of mijn lijf zegt ‘nu je me accepteert, ben ik ook bereid om jou te helpen’. Mindset is zo belangrijk, je komt er wel, echt!
Je mag trots zijn op jezelf hoor ! En daarbij zeggen cijfertjes niet zo heel veel. Ik woog in 2016 104 kg. Een jaar later woog ik 85 kg. Nu weeg ik weer 90 terwijl ik slanker, en gezonder ben als toen ik 85 woog… Het is ook spieropbouw, bewuste keuzes maken en genoeg beweging zoals jij ook al benoemde ! Toch blijft gewicht altijd een dingetje.
Mooi om te lezen dat je hele mindset aan het veranderen is. Zo is de verandering tenminste blijvend. 🙂 Goed bezig, Sytse!
Mooi artikel en super goed bezig! Ik vind het ook zo goed dat Lobke ‘de mind’ meeneemt, dat is alles!!
Goed bezig!! Afvallen gaat inderdaad om veel meer dan een cijfertje op de weegschaal en calorieën, het gaat om leren op een andere manier te kijken naar jezelf voeden! Volgens mij ben jij daar mooie stappen in aan het maken!
Succes met afvallen, verder!
Mooi om te lezen dat je met Lobke eraan werkt om gewoontes te veranderen. Dat kost tijd, maar daar ga je je hele verdere leven profijt van hebben. Zet ‘m op en ga zo door!
Wat fijn om te lezen! Aan zelf acceptatie heb je veel meer dan aan afvallen 🙂 (en met die acceptatie, komt het afvallen soms vanzelf). Ken je de boeken van Geneen Roth? Ik vind haar fantastisch en wat jij hierboven vertelt is eigenlijk precies de boodschap in haar boeken.