Kintsugi in Amsterdam

Afgelopen zaterdag volgde ik samen met Kim een workshop Kintsugi in Amsterdam. Ik neem je mee naar een prachtige workshop waar je kwetsbaar, oprecht, breekbaar en jezelf mag zijn. De workshop Kintsugi in Amsterdam was veel meer dan alleen kintsugi. Er was een hele fijne geleide meditatie en het was voor mij zelfs therapeutisch. Het was fantastisch dus ik vertel je er graag meer over!

Wat is Kintsugi?

Simpel gezegd is Kintsugi een Japanse kunstvorm waarmee je keramiek of porselein dat stuk is (gevallen), herstelt. Door het gebruik van goudlijm, toon je juist de gebreken en die gebreken maken het voorwerp juist perfect. De levenservaring van een voorwerp worden op deze manier zichtbaar en dat vind ik het mooie van de Kintsugi filosofie. In onze westerse wereld lijkt perfectie het hoogste streven. Een doel zelfs. Maar wat als perfectie niet bestaat? En als het dan al wel bestaat, perfectie gewoon ‘is’? Daarnaast is er een eeuwenoude legende waarin de Japanse Shogun Ashikaga Yoshimasa in de 15e eeuw een kapotte theepot terug naar China stuurde om hem te laten herstellen. De theepot was met weinig liefde hersteld: de breuklijnen waren samengehouden door nietjes van metaal (dat was in die tijd gebruikelijk in China). Shogun Ashikaga was erg teleurgesteld en wist zeker dat het beter kon. Zo werd de Kintsugi methode uitgevonden. Daarnaast maakt deze lijmverbinding het voorwerp sterker dan voorheen.

Yoga Nidra

Voor de workshop reisde ik af naar de prachtige hoofdstad. In Amsterdam kom ik altijd op een andere manier tot leven. Ik voel me vrij(er), meer op m’n gemak omdat iedereen met zichzelf bezig is en het voelt alsof ik er precies tussen pas. Het lijkt niet uit te maken wat je doet, people just don’t care. De workshop begon met een mooie introductie van Marielle. Er werd meer verteld over Kintsugi maar ook over de Wabi Sabi filosofie (hier zal ik binnenkort een blog aan wijden want ik vind het ook super interessant). Vervolgens deden we een half uur Yoga Nidra (slaap yoga). Claire had een prachtige geleide mediatie voorbereid. Ze bracht me naar een andere wereld waarin mijn lichaam opnieuw leerde voelen. Twee deelnemers waren stiekem in slaap gevallen (hallo gesnurk) en dat vond ik zo schattig. Dat was echt pure ontspanning. Ik voelde me totaal ontspannen en wist niet dat ik op zo’n diep level kon mediteren. Het was bijzonder bevrijdend.

De workshop Kintsugi in Amsterdam

Na de heerlijke meditatie kon de workshop Kintsugi beginnen! We hadden vooraf allemaal bord of kommetje van porselein of aardewerk buiten kapot laten vallen. Dat voelde ook als een moment van loslaten. Een soort nieuwe start. Een mooi proces. Vervolgens gingen we het servies volgens de kintsugi methode herstellen. We kregen een setje met goudpoeder, lijm, een kwastje en een houtje om het goud met de lijm te mengen. Het herstellen van het porselein is best een tijdrovend klusje. In eerste instantie moet je de stukken bij elkaar zoeken die in elkaar passen. Vervolgens smeer je de goudlijm op de breekpunten en moet je het (minimaal) twee minuten stevig tegen elkaar aan houden. Laat je eerder los, dan kun je opnieuw beginnen. Het lijmen en het tegen elkaar aan houden van de losse stukken, is al een mini meditatie op zich. Wegens tijdsgebrek kreeg ik mijn schaaltje niet helemaal af. In eerste instantie vond ik dat jammer. Aan de andere kant past het heel erg in de filosofie: het loslaten van perfectie.

Therapeutische gesprekken

Als laatste onderdeel van de workshop kintsugi in Amsterdam gingen we op een mediatiekussen zitten met je rug tegen de rug van je buurman of buurvrouw aan. Beide kregen we 10 minuten de tijd om tegen elkaar te praten. Een beetje op zo’n manier als dokter Rossi uit Gooische Vrouwen. Je ’therapeut’ luistert alleen maar. Ik luisterde naar Kim, Kim luisterde naar mij. De bedoeling was dat we gingen vertellen over wat we aan onszelf wilden accepteren of wat we juist los wilden laten.

Ik sprak over hoe het is om als homo te leven in een heteroseksuele wereld. Dat was zwaar. Nog nooit kwam ik zo dicht bij de kern van die situatie. Ik wist dat ik het lastig had gevonden om zelfacceptatie te vinden, maar toen ik het luidop uitsprak, dat het gros van de wereld de kern van wie je bent afkeurt en dat je daarmee om moet leren gaan, verloor ik mijn woorden. Mijn woorden werden overstemd door tranen. Ook dat voelde heel erg bevrijdend. Nog nooit sprak ik die pijn luidop uit en door dat op deze manier te doen (we moesten naar elkaar luisteren zonder oordeel), kon ik het loslaten.

Deze workshop kan ik echt iedereen aanraden. Ik werd er echt zo ontspannen van. Ik probeerde Reinier er over te vertellen, maar ik kon er geen woorden voor vinden. Ik bleef maar zeggen hoe bijzonder het was. Ik voelde me vrij, herboren en ben ik lange tijd niet zo ontspannen geweest. Ik heb geleerd om met meer focus en mindfulness te kijken en te doen. Wil je meer weten over de workshop? De eerst volgende workshop is op zaterdag 8 juni. Hier vind je het Facebook evenement.