FOMO – Fear of missing out

fear of missing out - FOMO

FOMO betekent Fear Of Missing Out. Misschien heb je er wel eens van gehoord, misschien lees je dit nu voor het eerst. Het betekent letterlijk bang zijn als je iets mist als je er niet bij bent. Maar hoe erg is het om eens ergens niet bij te zijn? Vroeger vond ik het heel erg als ik ergens niet bij kon zijn. Tegenwoordig echt niet meer. Ik leg je vandaag uit wat FOMO precies is en als je er last van hebt, geef ik je hopelijk wat inzichten die ervoor zorgen dat het een beetje afneemt.

Wat is FOMO precies?

Ik zei het net al even, FOMO staat voor Fear Of Missing Out. Het is de angst om iets te missen, er niet bij te horen of een achterstand op te lopen in vergelijking met anderen. Vaak is de gedachte achter FOMO dat wanneer je iets interessants, belangrijks of leuks mist, je minder gelukkig zou zijn. FOMO komt ook voort uit de drang om er bij te horen of geaccepteerd te worden. En dat is iets dat alle mensen hebben. Op Social Media is het een serieus begrip aan het worden. Vooral op Instagram zien we de meest perfecte plaatjes en de meest fantastische levens voorbij komen. Waarom is mijn leven niet zo fantastisch? En heb ik niet zulke perfecte foto’s? Is mijn leven dan echt zo waardeloos? – zijn vragen die dan misschien in je hoofd omhoog komen. Laat me daarover meteen even heel duidelijk zijn: BULLSH*T. Niemand zijn leven is zo perfect als op Instagram wordt geëtaleerd. We delen vaak alleen maar de positieve dingen en de best gelukte foto’s. Easy is that.

fomo - fear of missing out

Sytse die geen angst heeft om iets te missen

Afgelopen weekend was VeggieWorld en ik ben heel eerlijk, I LOVE VEGGIEWORLD! Op social media zag ik allemaal blije gezichten die volgestopt werden met het lekkerste eten en de tasjes met de mooiste dingen gaan mee naar huis. Dit jaar, is het eerste jaar dat ik VeggieWorld heb overgeslagen. Ik koos er bewust voor om een weekendje lekker thuis te blijven. Zou het dan toch nog ooit iets worden met die balans van mij? Ik had een drukke week achter de rug en wilde gewoon even genieten van de chillmodus. Natuurlijk had ik het leuk gevonden om bij de lezingen aanwezig te zijn, lekker te eten en had ik graag toffe dingen mee naar huis genomen. Maar feit is, dat ik sowieso niet overal bij kan en wil zijn. Een weekendje overslaan en helemaal niets moeten, is zo gek nog niet hoor. Geloof me maar. Ik heb lekker films zitten kijken met Reinier, een beetje schoongemaakt en lekker achter de computer gezeten. Dat is voor mij nét zo waardevol, dan al niet waardevoller.

Help! Ik heb wel last van FOMO!

Heb je echt last van FOMO of denk je dat je dat hebt? Doe de (Engelse) test van Psych Central hier. Ik kom uit op 7 punten. Dat betekent No FOMO Likely. Omdat bijna iedereen die jij volgt bij dat hippe restaurant heeft gegeten, betekent niet dat jij minder gelukkig bent omdat jij er (nog) niet bent geweest. Misschien heb jij op dat moment een heerlijke avond met vrienden thuis gehad met spelletjes en pizza (my fav!). Dat hebben zij dan gemist. Je kan simpelweg niet altijd overal bij zijn. Sterker nog, dat zou je ook echt niet moeten willen. Want als je altijd maar van hot naar her rent en een leven nastreeft dat niet de jouwe is, ben je denk ik nóg ongelukkiger dan wanneer je zo nu en dan iets mist en kiest voor wat voor jou op dat moment belangrijker en fijner is. Dromen en wensen zijn gezond. Maar alleen als het de jouwe zijn. Wees een dromer en bepaal zelf waar de lat en de grens liggen.

“FOMO is the enemy of valuing your own time” – Andrew Yang

Volg:

4 Reacties

  1. 12 maart 2019 / 11:57

    Mijn resultaat is 20, At Risk for FOMO. Ik weet van mezelf dat ik er last van heb, maar – gelukkig – lang niet altijd. Soms spendeer ik met plezier een weekendje op de bank, maar de week erop ga ik dan weer tegen m’n zin de deur uit “omdat iedereen er gaat zijn”. Uiteindelijk amuseer ik me dan altijd wel en ben ik erg blij dat ik gegaan ben, maar was het nu écht nodig? Blijft lastig, vind ik.

  2. 11 maart 2019 / 12:32

    FOMO kan echt heel erg vervelend zijn, ik had dit als tiener en de eerste jaren als twintiger heel erg.. gelukkig is dit na mijn 25ste veel minder geworden. De enige momenten dat is ergens nog de kriebels van krijg als ik zie dat iemand iets doet of behaalt wat ik door mijn ziek zijn in de kast heb moeten zetten. Dan krijg ik de echte ‘wat als..’ gedachten. Gelukkig kan ik deze nu snel stoppen en kan ik mij meer focussen op mijn doelen en het in het moment leven. Dit scheelt gelukkig ook heel veel energie!

  3. Ikram
    10 maart 2019 / 22:59

    Erg herkenbaar. Ik vind echt goed dat je dit artikel hebt geschreven over dit onderwerp. Veel mensen ervaren het zonder een label te geven. Maar als je het probleem niet herkent kan je het ook niet oplossen.

  4. 10 maart 2019 / 17:33

    Goede post <3 Ik had dit 'vroeger' heel erg toen iedereen ging stappen en ik niet altijd mocht/kon. Inmiddels hoef ik niet meer zo nodig elke week in de kroeg te staan. Ik besef me inderdaad ook: hoe erg je ook je best doet, er zijn altijd dingen die je mist haha! Geeft een hoop rust 😉

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Je kunt mij gezien hebben bij..